top of page

 

Türk hukukuna göre boşanma davaları, Medeni Kanun'da düzenlenmiştir. Boşanma davaları, evlilik birliğinin sona erdirilmesi amacıyla açılan hukuki süreçlerdir. Türk hukukunda boşanma davaları, aile mahkemelerinde görülmektedir.

Türk hukukuna göre boşanma davaları genellikle aşağıdaki türlerde olabilir:

  1. Çekişmeli Boşanma Davası: Tarafların boşanma konusunda anlaşamadığı durumlarda açılan davadır. Taraflar, boşanma sebebi, mal paylaşımı, velayet gibi konularda anlaşmazlık yaşıyorlarsa çekişmeli boşanma davası açabilirler.

  2. Anlaşmalı Boşanma Davası: Tarafların boşanma konusunda anlaştığı durumlarda açılan davadır. Taraflar, boşanma şartları konusunda anlaşmışlarsa ve bu anlaşmayı mahkemeye sunmuşlarsa anlaşmalı boşanma davası açabilirler. Bu tür davada, anlaşma protokolü çerçevesinde boşanma kararı verilebilir.

Boşanma davalarının açılma süresi, Türk Medeni Kanunu'nun 166. maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre, taraflardan birinin eşlerden birine kötü muamelede bulunması ya da evlilik birliğinin temelinden sarsılması durumunda boşanma davası açılabilir. Türk hukukunda "evlilik birliğinin temelinden sarsılması" ifadesi, taraflardan birinin ya da her ikisinin evlilik içinde ciddi şekilde sorumluluklarını yerine getirmemesi, sadakat yükümlülüğüne uygun davranmaması gibi nedenlerle evlilik birliğinin devamının beklenemeyecek derecede zedelendiği durumları kapsar.

Anlaşmalı Boşanma davasının açılabilmesi için evlilik birliğinin en az bir yıl sürmüş olması gerekmektedir. Ancak bazı özel durumlar, bu süreyi beklemeden de boşanma davası açılmasına olanak tanıyabilir. Örneğin, şiddetli geçimsizlik, hayata kast, onur kırıcı davranışlar gibi hallerde evlilik birliğinin süresi bir yıldan daha az olsa bile boşanma davası açılabilmektedir.

 

Türk Medeni Kanunu'nda boşanma sebepleri, şu şekilde sıralanmıştır:

  1. Evlenme Birliğinin Temelinden Sarsılması (TMK Madde 166/1): Taraflardan birinin ya da her ikisinin evlilik içinde ciddi şekilde sorumluluklarını yerine getirmemesi, sadakat yükümlülüğüne uygun davranmaması gibi nedenlerle evlilik birliğinin devamının beklenemeyecek derecede zedelendiği durumlar.

  2. Terk Anlaşmalı veya Çekişmeli Olarak Ayrılık Davası Süresince Yaşadıkları (TMK Madde 166/2): Türk Medeni Kanunu'nda "terk" olarak geçen bu sebep, eşlerden birinin diğerini yeterli bir sebep olmaksızın terk etmesi durumudur.

  3. Zina (TMK Madde 161): Eşlerden birinin, evlilik birliğinin sürdüğü süre içerisinde kendi isteğiyle, bir başka kişiyle cinsel ilişkiye girmesi durumudur.

  4. Hayata Kast (TMK Madde 162): Eşlerden birinin diğerine karşı hayata kast edecek şekilde bir suç işlemesi durumudur.

  5. Onur Kırıcı Davranışlar (TMK Madde 163): Eşlerden birinin diğerine karşı onur kırıcı davranışlar içinde bulunması durumudur.

  6. Suç İşleme (TMK Madde 164): Eşlerden birinin diğerine karşı ağır bir suç işlemesi durumudur.

  7. Haysiyetsiz Hayat Sürme (TMK Madde 165): Eşlerden birinin diğerinin haysiyetli bir hayat sürmesine engel olacak şekilde haysiyetsiz bir hayat sürmesi durumudur.

bottom of page